Hayatı Ti'ye almak

Bu aralar tam da bu moddayım. Memleketin haline baktıkça her şeye “boşver” diyesim var. Her gün, iyiden, güzelden yana bir haber duymak, okumak ve görmek istiyorum. Ama yok. Manşet haberlere bakıyorum; Siyasilerden bir dizi yalan rüzgarları, tıpkı bir şarkının nakaratları gibi. Gün geçmez ölümlü trafik kazaları, kimsenin alınması gereken önlemleri konuştuğu ya da bir şey yaptığı yok. Ağır hastalara ilaç tedariki yapılamıyor, kasa boş, Zamlar her gün için devasa dalgalar gibi üzerimize gelmekte, sözde hükümet bu durumlara vurdumduymaz tavırlarıyla sus-pus. Uyuşturucu, madde bağımlılığı, cinsel istismar, taciz almış başını gidiyor, kimsenin bu duruma kılı kıpırdamıyor. Ekonomiye çare arayan yok, “iyileştireceğiz” denilerek “ecek-acak” ile gün kurtarılıyor. Emekçinin hali perişan, açlık sınırında yaşam sürenlere siyasiler kör, sağır ve dilsiz olmuşlar. Hayvancı, çiftçi ve üretici sorunlarıyla kaderine terk edilmiş, seslerini duyan yok. Doğanın ve denizin kirletilmesi haberleri sıkça gündemde, ilgili makamlar ise derin uyku modunda. Bu memlekette güzel olan tek şey, sabahleyin aldığımız soluk olsa gerek. Güzel bir şeyler yazabilmek, güzel bir haber verebilmek, güzel işlere imza atılmasını beklemek ve siyasilerden bir güzellik beklemek, artık bu saatten sonra gerçekten çok aptalca olur. Bu yüzden hayatı bir müddet Ti’ye almalı insan. Ve bunu becerebilene de helal olsun. Çünkü bu memlekette bu sorunlar hiç bitmeyecek. Her geçen gün mevcut sorunlar üzerine bir yenisi eklenecek. Siyasiler ne mi yapacaklar? Davul zurna ile halay çekmeye devam edecekler.