Herkese merhabalar,
Bugünün konusu kendimizin mutluluğu olsun
istedim.
Kendimizi mutlu, huzurlu, iyi hissetmek için
neler yapıyoruz ? Bir gözden geçirelim istiyorum. Gözden geçirirken
cümlelerimizin arasına “ama,fakat,lakin” gibi bağlaçlar koymayalım. Örneğin
“kendimi mutlu etmek istiyorum ama bu yoğunlukta fırsat bulamıyorum” demeyelim.
“Gerçekten kendiniz için bugün ne yaptınız veya ne yapacaksınız ?” bir
düşünelim. Eğer düşünmemişseniz bugün kendimizi mutlu edebilmek için bir şey
yapalım. Ne olduğunun bir önemi yok önemli olan yaptığımız şeyin bize iyi
gelmesi. Bize iyi gelen şeyleri de bizden iyi bilebilecek birisi yoktur. Ancak
ne yazık ki elalemden kafamızı çevirip bir türlü kendi içimize dönemiyoruz. “Elalem
ne der?” telaşından bir türlü kopamıyoruz. Kendi isteklerimizden çok elalemin
isteğine kulak veriyoruz. O yüzden sürekli mutsuz, huzursuz ve içimizde
birşeyleri kötü hissediyoruz. 24 saatlik gün içerisinde en az 10 dakika bile
kendimiz için birşey yapsak etkisini bir süre sonra göreceğimizden eminim.
“Kendim için ne yapabilirm ?” sorusuna yönelik ise bir sürü cevaplar
sıralayabiliriz. Ancak bu sorunun en güzel cevabı bizde saklı. Ara sıra
bireysel olarak içimize dönmenin faydaları olduğunu söyleyebiliriz. Kendi
içimizde mutlu, huzurlu ve rahat hissetmeliyiz ki bu bizim hayatımıza,çevremize
yansısın. Elbette zaman zaman hayatın getirdiği zorluklar, üzüntüler,
sıkıntılar olmuştur olacaktır da ancak burada önemli olan bu sıkıntılar,
üzüntüler bizim geri kalan hayatımızı etkilemesin. Hayatımızın geri kalanında
sıkıntılar, üzüntüler olmayacak diye bir garanti veremeyiz. Onların da hayatın
bir parçası olduğunu kabul etmeli ve yolumuza öyle devam etmeliyiz. Kendimiz
için bir şeyler yapıp mutlu hissedebilmek için elalemin bize dayattığı mutlu
olma kriterlerinden uzaklaşmamız gerek.
Ne yazık ki toplumda “Normal” olarak nitelenen
birçok durum söz konusu. En ufak bir farklılıkta “Normal olmayan” damgasını
yapıştırıyoruz. Neye göre normal, kime göre normal. En önemlisi “Normal ne
demek ?” şeklinde ele alırsak. Herkesin normal kavramına yönelik tanımının
kendisine özgü olduğunu görürüz. Başkalarının normallerine ayak uydurmak yerine
kendi normalimizden uzaklaşmamak, kendi özümüzden uzaklaşmamak durumunun daha
önemli ve kıymetli olduğunu söylemeliyiz. Toplum baskısı ile kendimiz olmaktan
uzaklaştığımız da kazandığımızı zannederken bir anda kaybettiğimizi
anlayacağız. Bu uzaklaşma kendimiz için birşeyler yapmayı engellemektedir.
Elalem için değil kendimiz için yaşayalım. Tabi ki kendimiz için yaşayalım
derken bencil olmaktan bahsetmiyoruz. Kendimiz olalım, özümüzü
kaybetmeyelim,kendimize vakit ayıralım, kendimiz için bir şey yapalım.
ELALEM DEĞİL BİZ MUTLU OLMALIYIZ!
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Hoşçakalın, sağlıcakla kalın…
YORUMLAR