29 Eylül tarihinde paylaştığım “Kraliçeden selam var” başlıklı köşe yazımın ilk satırları aşağıdaki gibiydi
“İngiltere Kraliçesi dün Türk Lirası kullananlara selamlarını iletti
Evet 1 sterlin dün 10 Türk Lirası barajını da aştı
Aslında ekonomistler bu rakamı yılsonu için tahmin ediyordu
Ama bu tahmin 3 ay öncesinden gerçekleşti
Aslında selam kraliçeden değildi sadece
Diğer para birimleri de sene başından beridir tepetaklak olan Türk Lirası karşısında değer kazanmaya devam ettiler ve bizlere selamlarını gönderdiler
Sene başında 5.97 olan dolar % 31 değer kazanarak 7.80’e
6.65 olan Euro % 36 değer kazanarak 9.08’e
7.79 olan Sterlin ise % 29.3 değer kazanarak 10.06’ya yükseldi”
Evet kraliçe artık sadece selam göndermiyor
Kraliçe artık hepimizi öpüyor
Üstelik öpmeye de devam edecek gibi gözüküyor
Sterlin dün saat 16.00 itibarı ile 11.07’den işlem görüyordu
Yani sene başında 100 sterlin karşılığında 597 Lira ödeyen bir kiracı
Sadece 10 ay sonra bin lira ödüyor
Bunun anlamı aslında bizim için oldukça önemli
Önemli çünkü bu ülkede sözde Türk Lirası kullanılıyor
Ama büyük oranda ürünler sterline endeksli
Kısacası hayat daha da pahalı oldu
Hayat daha da pahalı oldu ama kimsenin de keyfi pek bozulmadı
Yani keyifler gıcırında
Kimileri sosyal medyada
Kimileri benim gibi televizyonlarda
Kimileri evde
Kimileri kahvehanede
Konuşuyor, şikayet ediyor
Hepsi o kadar
Zaten yarın Maraş’ın diğer sokağını açıyoruz derlerse bunu da hemen unuturuz
Yani mehteri verdiler mi hemen coşarız
Belki Türk Lirasının kontrolü bizde olmadığı için alabileceğimiz bir önlem yok
Ama bu nedenle hızla pahalılaşan hayat karşısında ne önlemler alınıyor acaba diye sorabiliriz
Önlem falan alınmıyor şu anda
Zaten önlem alacak merci de yok
Olsa da zaten bir önlem alacakları yok
Öyle bir kabiliyetleri de yok zaten
Çünkü önlem alacak olan ülkenin en büyük partisinin ekonomiyle ilgili
Ne bir planı
Ne bir projesi
Ne de bir görüşü var
Tek görüşleri, “Türkiye’den parayı en iyi biz alırız”
Evet durum maalesef bu kadar net
Tabi ki çok da eleştirmemek lazım
Dünyanın hiçbir ülkesinde 46 yıldır seçimlere ekonomiyle ilgili hiçbir planı olmadan girerek 32 yıl iktidar olan başka bir parti yoktur
Bu nedenle demek ki ülkedeki vatandaşlar da plandan, projeden, programdan pek hoşlanmıyorlar
Demek istediğim mesele “arz talep meselesi”
Eğer çoğunluğun bir talebi yoksa azınlık da hiçbirşeyi yapmaz
Ve kraliçe de mütemadiyen bizleri öper
Ne diyelim “hayırlı öpülmeler”
Ve “forever KKTC”
YORUMLAR